Συγκλονίζει η επιστολή μαθήτριας δημοτικού από τον Πύργο. «Είναι τιμή μου που είμαι Ελληνίδα», αναφέρει προκαλώντας ρίγη συγκίνησης, αλλά και αποδεικνύοντας πώς ακόμη υπάρχουν σε αυτή τη χώρα πραγματικά Έλληνες. Υπάρχει αχτίδα φωτός πως το Γένος αυτό δεν θα χαθεί, όπως επιδιώκουν κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την κρίση και την παγκοσμιοποίηση.
Αυτοί που αντιδρούν σφόδρα στην επαναφορά του ελληνικού γένους ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή στις στρατιωτικές σχολές και οργανώνουν ημερίδες και παραστάσεις για την ενίσχυση της άποψης ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι «μπείτε σκύλοι αλέστε». Ας διαβάσει ο κ. Πάγκαλος την επιστολή της μικρής μαθήτριας που θεώρησε «κουρέλι» τη ελληνική σημαία στα Ύμια και ο κ. Βαρβιτσιώτης που υποστήριξε αυτούς που την έκαψαν.
Ας παραδειγματιστούν όλοι τους. Ας παραδειγματιστούμε όλοι μας. Θαυμάστε την επιστολή της μαθήτριας της πέμπτης Δημοτικού από τον Πύργο. Αξίζουν συγχαρητήρια στην ίδια και την οικογένεια της.
Συγκλονιστική είναι η επιστολή της μικρής Εύης, η οποία σε πείσμα όσων προσπαθούν να μας κάνουν να μισήσουμε τη χώρα μας, δηλώνει ότι είναι «τιμή της που είναι Ελληνίδα». Ολόκληρο το κείμενο της Εύης, όπως δημοσιεύεται στο patrisnews.gr:
«Θα ήθελα να ταξιδέψω στην Αρχαία Ελλάδα, διότι ήταν μια εποχή που άνθησε ο πολιτισμός, η μουσική, οι επιστήμες και ο αθλητισμός.
Πηγαίνοντας εκεί θα συναντούσα τον Ασκληπιό και τον Ιπποκράτη, οι οποίοι ήταν δάσκαλοι της Ιατρικής και τον Φειδία έναν από τους καλύτερους γλύπτες.
Θα ήταν σημαντικό και πολύτιμο ταξίδι για έμενα διότι θα είχα την ευκαιρία να δω και να ζήσω έστω και για λίγο την σπουδαία αυτή εποχή για την όποια μιλάει όλος ο κόσμος.
Θα φορούσα τα σανδάλια και τον χιτώνα και θα περπατούσα στο πλακόστρωτο για να φτάσω στην αγορά όπου θα συναντούσα σε κάποιες ήσυχες γωνίες τους δάσκαλους με τους μαθητές τους να συζητούν ατέλειωτες ώρες. Θα έβλεπα την Ακρόπολη, τα Προπύλαια, τους Μάντεις και θα παρακολουθούσα την γιορτή των Παναθηναίων.
Στο ταξίδι αυτό θα μάθαινα πώς μεγαλούργησαν οι επιστήμονες χωρίς να υπάρχουν τα τόσο εξελιγμένα μηχανήματα που έχουμε σήμερα.
Ζώντας όλα αυτά από κοντά και γνωρίζοντάς τα και όχι απλά διαβάζοντάς τα, επιστρέφοντας από το μαγευτικό μου ταξίδι θα φώναζα δυνατά για να ακουστώ σε όλο τον πλανήτη ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ!
Της μαθήτριας Εύης Παναγιωτοπούλου
E2, 6o Δημοτικό Σχολείο Πύργου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου